Connemara, Dales i Dartmoor

Kuc Connemara

Kuce te pochodzą z Irlandii Zachodniej. Wywodzą się od kucy podobnych do highland, które zostały skrzyżowane z andaluzami oraz końmi berberyjskimi. Tak powstał irlandzki hobby (wymarły), który po krzyżówkach z arabami i niewielkimi końmi pełnej krwi dał eleganckiego kuca wierzchowego, współczesnego connemara. Pierwszy ogier z księgi stadnej connemara był zwycięzcą Wyścigu Farmerskiego Oughterard 16 razy z rzędu.

Kuce connemara mają 132 - 145 cm (niektóre źródła podają 140-142 cm) w kłębie, który jest wyraźnie zaznaczony. Ma małą głowę o prostym profilu z wysoko noszonymi uszami, osadzoną na długiej szyi. Jego oczy są małe, ale wyraziste. Jego łopatki są dobrze ukształtowane tworząc z niego idealnego skoczka. Jego kończyny są szczupłe, a klatka piersiowa pojemna. Początkowo przeważały maści prymitywne, obecnie siwe, dereszowate, kare, kasztanowate, gniade i bułane.Związek Hodowców nie uznaje maści srokatych.

Kuce connemara są łagodne, wytrzymałe i silne. Są końmi wierzchowymi do jazdy ogólnej, skoków i na parady. Krzyżowanie go z innymi rasami daje świetne konie sportowe, ich krew płynie także w hunterach (konie do polowań i biegów przełajowych). Rzadko kiedy, jednak nadal są w rolnictwie.

Kuc Dales

Ta rasa pochodzi z Anglii Północnej, z hrabstwa Yorkshire. Cenione były jako konie juczne (przenosiły ciężar do 100 kg), a także jako konie pracujące w kopalniach i zaprzęgach. Dzięki krzyżówce z kłusakiem Comet te kuce odziedziczyły piękny kłus. W 1950 r. były one zagrożone wyginięciem.

Dales osiągają 140 - 144 cm w kłębie (preferowane 142 cm), dominuje u nich maść kara, choć zdażają się też gniade i skarogniade (maść skarogniada heckberry). Mają one szeroką głowę, błyszczące oczy i ruchliwe, małe, spiczaste uszy. Ogon i grzywa są bardzo obfite, a na pęcinach są szczotki, odziedziczone po koniu leśnym. Niekiedy jedwabiste szczotki pokrywają również kopyta. Kuc ten jest mocny, ma muskularną szyję i zad. Nie dopuszczalne są białe odmiany (domieszka clydesdale), jedynie mała gwiazdka i niskie odmiany na szczotkach.

Kuce dales są łagodne, ale żywe i energiczne. Są idealnymi końmi roboczymi, nie tylko dzięki sile, ale również spokojnemu usposobieniu i chęci współpracy. Jest używany do długich konnych rajdów, jazd rekreacyjnych, zaprzęgów i jazdy ogólnej.

Darmoor

Rasa ta pochodzi z Dartmoor, w Anglii. Początkowo hodowany był na bagnistych terenach. Wiele jego krewnych wymarło. Był poprawiany przez krzyżówkę z kłusakami, cobami, arabami i końmi pełnej krwi.

Dartmoore ma 122 - 124 cm w kłębie. Ma małą i delikatną głowę osadzoną na długiej i mocnej szyi z ruchliwymi, małymi uszami. Najbardziej popularne są maści gniada i kara, lecz również brązowe. Przez krótkie nogi i grubą sierść wydają się ciut otyłe.

Te niepozorne kucyki są używane do skoków, jazdy ogólnej, pokazów i polowań. Jest to kuc roboczy, który po krzyżówce z końmi pełnej krwi daje dobre konie sportowe.

Hucuły i Islandery

Dziś jedne z moich najulubieńszych ras :D

Kuc islandzki

Rasa ta wywodzi się od kuców północnych i fiordingów, które zostały przewiezione na Islandie około 871 r. Przez stulecia stanowiły główną formę transportu, ze względu na poziom infrastruktury i klimat. Z powodu restrykcji w imporcie koni na terenie Islandii, kuce mogą być przewiezione przez granicę tylko raz.

Islandery przypominają konia. Mają 123-135 cm w kłębie. Ich głowy są duże i ciężkie o prostym profilu. Nadpęciny są krótkie, nogi masywne, a kopyta charakterystyczne i dostowane do poruszania się po lodzie. Obwód klatki piersiowej wynosi nawet ponad 150 cm. Grzywa, grzywka i ogon są obfite podobnie jak twarda okrywa włosowa. Zimą pokrywają się wyjątkowo ciepłym podszerstkiem. Umaszczenie jest przeważnie kasztanowate, gniade, bułane, siwe i kare, choć obecnie występuje 15 typów umaszczenia (efekt hodowlany).

Islandery są silne, około połowa tych kuców żyje w stanie półdzikim, na zimę są one dokarmiane. Ta rasa ma świetny zmysł orientacji, jest zadziwiająco silna w stosunku do masy ciała i posiadają sokoli wzrok. Słyną z charakterystycznego inochodu, tölt. Oprócz tego mają jeszcze drugi charakterystyczny chód skeið.

tölt

 Koń Huculski

Konie huculskie są rasą archaiczną. Niektórzy hippolodzy zaliczają go do ras nordyckich, jednak najprawdopodobniej rasa bierze początek w Karpatach, co oznacza, że wywodzi się on od tarpana leśnego (pokrewieństwo z konikiem polskim). Dziś większość znajduje się u hodowców prywatnych. U koni górskich często występuje wada postawionego zadu, mimo ułatwienia we wspinaczce, jest to poważna wada genetyczna, która w Czechach i Słowacji została wyeliminowana przez selekcję.

Hucuły są średniej wielkości końmi o wysokości 142 cm w kłębie. Mają silny kościec, krótką szyję, wysoko osadzoną, prosty (rzadziej garbonosy) profil ciężkiej głowy i niski kłąb. Odznaczają się mocnym grzbietem, długim i nisko osadzonym ogonem oraz gęstą grzywą. Początkowo miały maści dzikie, teraz przeważają gniade i ciemnogniade. Białe konie mają domieszkę obcej krwi.

Hucuły to silne kuce, żyją długo, są znakomicie dostosowane do trudnych warunków górskich. Używany był jako koń juczny, wierzchowy i do lekkich zaprzęgów. Potem stał się koniem taborowym, a obecnie służy jako kuc do nauki jazdy, hipoterapii i koń spacerowy.

Falabella, Bashkir

Omówimy sobie falabellę i bashkira.

Oni wiedzą, przecież taki jest tytuł... -.-

Cicho podświadomości ^^ Są to charakterystyczne rasy... nawet bardzo

Falabella  

Falabella  jest kucykiem miniaturowym wyhodowanym stosunkowo niedawno przez Julio Cesara Falabellę. Są krzyżówką szetlandów z małymi końmi półkrwi. Ze względu na potrzebę ogrzewania ich boksów, niektórzy hodowcy trzymają je w domach.

Falabella ma max. 70 cm w kłębie, a im mniejsze, tym piękniejsze. Mają głowę proporcjonalną do tułowia, która nie ma typowego kucykowago kształtu. Ich szyja jest dość długa i wysoko osadzona. Falabella ma słaby zad i tylne nogi o budowie 'kwadratowej'. Posiadają one skłonność do wady postawy tzw. krowiej. Kopyta mają niekiedy ostre krawędzie. Grzywa i ogon są wyjątkowo obfite, a cały kucyk jest wyjątkowo proporcjonalny w porównaniu z innymi miniaturkami. Dopuszczalne są wszystkie maści, z wyjątkiem srokatej. Najczęściej zdarzają się maści appalosa, leopard, dark foreparts i spotted blanket.

Są one używane tylko i wyłącznie jako zwierze domowe do towarzystwa i konkursów piękności. Podejmowano próby (nawet udane), aby wytrenować falabellę do skoków bez jeźdźca, jednak słaby zad sprawiał, że większość kucyków musiała przestać jeszcze przed rozpoczęciem kariery. Są to łagodne i inteligentne kucyki. Wady genetyczne zdażają się dość często, gdyż falabella są delikatne.

Bashkir

Koń baszkirski dzieli się na dwa typy: mały baszkirski koń górski i koń baszkirski stepowy (większy i silniejszy). Wychodowane zostały w stanie półdzikim w środkowej części Uralu w dorzeczu rzeki Biełaja, a także na sąsiednich terenach Baszkirii.

Baszkiry są krzepkimi kucami o bujnej i kręconej sierści. Ich szyje są grube i muskularne, kłąb płaski,kłoda zaokrąglona, a kończyny krótkie i umięśnione, zakończone twardymi kopytami. Ich głowy mają prosty profil. Ogon i grzywa są często faliste i bardzo gęste. Zimą ich okrywa włosowa staje się tak gęsta, że kucyki wytrzymują mrozy nawet do -40 stopni. Typ górski ma ok. 135 cm w kłębie, podczas gdy stepowy 137 (klacze) i 138 (ogiery) cm.

Baszkiry to łagodne kuce, są bardzo silne i sprężyste. Dwa konie zaprzężone do sań mogą przebyć 140 km w ciągu 24 godzin. Niegdyś służyły plemionom koczowniczym jako zwierzęta juczne i zaprzęgowe. Obecnie hodowane są one tylko na Uralu, gdzie z krzyżówek usiłuje się uzyskać idealne konie wierzchowe. Ich sierść podobnie jak kiedyś, teraz również jest wykorzystywana do wyrobu tkanin.

Typy koni

Dobra kucyki.

Są różne typy koni często różniące się wyglądem i budową.

Wyróżniamy:

- kuce
- konie zimnokrwiste
- konie gorącokrwiste

Zaczniemy od kucyków, moje drogie kucyki!

Rasy zaliczające się do kuców należą do dawnych ras koni.

Mają one do 130 cm w kłębie, jednak w niektórych państwach zalicza się do nich również zwierzęta do 145 cm. Skrajne pod względem wzrostu są kuce miniaturowe, m.in. falabella osiągające max 76 cm w kłębie i ważące ledwie 20 kg oraz kuce kaspijskie (105 - 120 cm). Dużymi kucami są fell, dales i wiatka (kuc rosyjski).

Ten typ koni ma charakterystyczny kształt głowy, unikalne krótkie uszy i inny sposób poruszania się.

Ze względu na niski wzrost często mają masywne nogi i silnie umięśniony zad.

Oprócz budowy i wyglądu mają one mocniejszy temperament.

Dość często, w porównaniu z końmi np. gorącokrwistymi, używają zębów. Brykają.

 W następnym poście zajmiemy się rasami kucyków! Ja też się cieszę ;)

No to ruszamy kucyki!

Uwielbiam konie.

I lisy.

Cicho podświadomości ty moja!

Tu znajdą się moje notatki. O rasach... o jeździectwie... o grach komputerowych... i ciekawostki. Zapraszam do czytania!

Tak więc zaczynam swojego pierwszego bloga, może kim jestem:

Fanka: Years & Years, Bastille, Red, Paramore, One Republic, Tove Lo, Alvara Soler, Avicii, HAIM, Olivera Heldensa, 30 Seconds to Mars itd.

Piszę książki, staram się być optymistką, uwielbiam kabarety i mieszkam nad morzem. Ostatnio zajęłam się również grafiką komputerową i obróbką zdjęć. Od zawsze rysuję i maluję, jednak zawsze moją pasją były konie.

Kocham konie, jazdę konną i wszystko co z tymi pięknymi stworzeniami związane. Od dawna planowałam tego bloga. Mam na niego pomysł i zrealizuję to jak najlepiej.

Dzięki, że tu jesteście moje kucyki!