Dziś jedne z moich najulubieńszych ras :D
Kuc islandzki
Rasa ta wywodzi się od kuców północnych i fiordingów, które zostały przewiezione na Islandie około 871 r. Przez stulecia stanowiły główną formę transportu, ze względu na poziom infrastruktury i klimat. Z powodu restrykcji w imporcie koni na terenie Islandii, kuce mogą być przewiezione przez granicę tylko raz.
Islandery przypominają konia. Mają 123-135 cm w kłębie. Ich głowy są duże i ciężkie o prostym profilu. Nadpęciny są krótkie, nogi masywne, a kopyta charakterystyczne i dostowane do poruszania się po lodzie. Obwód klatki piersiowej wynosi nawet ponad 150 cm. Grzywa, grzywka i ogon są obfite podobnie jak twarda okrywa włosowa. Zimą pokrywają się wyjątkowo ciepłym podszerstkiem. Umaszczenie jest przeważnie kasztanowate, gniade, bułane, siwe i kare, choć obecnie występuje 15 typów umaszczenia (efekt hodowlany).
Islandery są silne, około połowa tych kuców żyje w stanie półdzikim, na zimę są one dokarmiane. Ta rasa ma świetny zmysł orientacji, jest zadziwiająco silna w stosunku do masy ciała i posiadają sokoli wzrok. Słyną z charakterystycznego inochodu, tölt. Oprócz tego mają jeszcze drugi charakterystyczny chód skeið.
![]() |
tölt |
Koń Huculski
Konie huculskie są rasą archaiczną. Niektórzy hippolodzy zaliczają go do ras nordyckich, jednak najprawdopodobniej rasa bierze początek w Karpatach, co oznacza, że wywodzi się on od tarpana leśnego (pokrewieństwo z konikiem polskim). Dziś większość znajduje się u hodowców prywatnych. U koni górskich często występuje wada postawionego zadu, mimo ułatwienia we wspinaczce, jest to poważna wada genetyczna, która w Czechach i Słowacji została wyeliminowana przez selekcję.
Hucuły są średniej wielkości końmi o wysokości 142 cm w kłębie. Mają silny kościec, krótką szyję, wysoko osadzoną, prosty (rzadziej garbonosy) profil ciężkiej głowy i niski kłąb. Odznaczają się mocnym grzbietem, długim i nisko osadzonym ogonem oraz gęstą grzywą. Początkowo miały maści dzikie, teraz przeważają gniade i ciemnogniade. Białe konie mają domieszkę obcej krwi.
Hucuły to silne kuce, żyją długo, są znakomicie dostosowane do trudnych warunków górskich. Używany był jako koń juczny, wierzchowy i do lekkich zaprzęgów. Potem stał się koniem taborowym, a obecnie służy jako kuc do nauki jazdy, hipoterapii i koń spacerowy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz