środa, 6 kwietnia 2016

Hucuły i Islandery






Dziś jedne z moich najulubieńszych ras :D

Kuc islandzki

Rasa ta wywodzi się od kuców północnych i fiordingów, które zostały przewiezione na Islandie około 871 r. Przez stulecia stanowiły główną formę transportu, ze względu na poziom infrastruktury i klimat. Z powodu restrykcji w imporcie koni na terenie Islandii, kuce mogą być przewiezione przez granicę tylko raz.

Islandery przypominają konia. Mają 123-135 cm w kłębie. Ich głowy są duże i ciężkie o prostym profilu. Nadpęciny są krótkie, nogi masywne, a kopyta charakterystyczne i dostowane do poruszania się po lodzie. Obwód klatki piersiowej wynosi nawet ponad 150 cm. Grzywa, grzywka i ogon są obfite podobnie jak twarda okrywa włosowa. Zimą pokrywają się wyjątkowo ciepłym podszerstkiem. Umaszczenie jest przeważnie kasztanowate, gniade, bułane, siwe i kare, choć obecnie występuje 15 typów umaszczenia (efekt hodowlany).

Długowłosy czarny koń stoi w pokrytej śniegiem trawie z górami w tle
Islandery są silne, około połowa tych kuców żyje w stanie półdzikim, na zimę są one dokarmiane. Ta rasa ma świetny zmysł orientacji, jest zadziwiająco silna w stosunku do masy ciała i posiadają sokoli wzrok. Słyną z charakterystycznego inochodu, tölt. Oprócz tego mają jeszcze drugi charakterystyczny chód skeið.
tölt

 Koń Huculski

Konie huculskie są rasą archaiczną. Niektórzy hippolodzy zaliczają go do ras nordyckich, jednak najprawdopodobniej rasa bierze początek w Karpatach, co oznacza, że wywodzi się on od tarpana leśnego (pokrewieństwo z konikiem polskim). Dziś większość znajduje się u hodowców prywatnych. U koni górskich często występuje wada postawionego zadu, mimo ułatwienia we wspinaczce, jest to poważna wada genetyczna, która w Czechach i Słowacji została wyeliminowana przez selekcję.
Hucuły są średniej wielkości końmi o wysokości 142 cm w kłębie. Mają silny kościec, krótką szyję, wysoko osadzoną, prosty (rzadziej garbonosy) profil ciężkiej głowy i niski kłąb. Odznaczają się mocnym grzbietem, długim i nisko osadzonym ogonem oraz gęstą grzywą. Początkowo miały maści dzikie, teraz przeważają gniade i ciemnogniade. Białe konie mają domieszkę obcej krwi.

Hucuły to silne kuce, żyją długo, są znakomicie dostosowane do trudnych warunków górskich. Używany był jako koń juczny, wierzchowy i do lekkich zaprzęgów. Potem stał się koniem taborowym, a obecnie służy jako kuc do nauki jazdy, hipoterapii i koń spacerowy.

Brak komentarzy: